Choć to moje pierwsze doświadczenie z amigurumi, jestem z niego całkiem zadowolona. W ramach testowania wzoru dla zaprzyjaźnionej projektantki udziergałam mozolnie na drutach pończoszniczych 2,5 mm kocurka ze szlachetnej skarpetkowej włóczki Novita Nalle Pelto. Ta fińska przędza o wdzięcznym imieniu (Nalle Pelto można przetłumaczyć jako “pole pluszowego misia”) spisała się w tym projekcie bardzo dobrze. Jest mieszanką wełny (75%) i poliamidu (25%), więc nie jest tak miękka jak bawełna czy merino i z tego powodu nie sprawdzi się pewnie w zabawkach dla niemowlaków, ale już kilkuletnie dziecko nie ma żadnych oporów przed tuleniem kocura, ani spaniem z nim na jednej poduszce:-)

Wytrzymała, a zarazem dość miękka włóczka świetnie się kształtuje i zachowuje ten kształt po wypchaniu jej (syntetycznym wsypem do poduszek), a kolorowe ciapki, którymi charakteryzuje się Nalle Pelto nadają futrzakowi nieco drapieżny rys. Na zabawkę zużyłam ok. 1/2 motka włóczki. Sweterek kotka, będący integralną częścią wzoru, zrobiłam z włóćzki Drops Merino Cotton i resztek Nalle Pelto oraz ze 100% wełnianej włóczki Novita Nordic Wool (szare elementy wzoru na sweterku). Oczka do zabawki to bezpieczne oczka, które można nabyć w większości pasmanterii, zaś nosek powstał z resztek włóczki Greta Natura Multi.

O samym wzorze na razie pisać nie mogę, bo nie został jeszcze oficjalnie opublikowany, ale gdy tylko tak się stanie, zaraz opis uzupełnię i podrzucę link. A warto o już dziś polecić, bo jest bardzo dobrze opisany i dzięki temu nawet osoba debiutująca w amigurumi, jak ja, świetnie sobie poradzi.

Miau!